Website Builder

Opbaren.

Naar wens van de familie blijft de overledene thuis of wordt hij of zij overgebracht naar een uitvaartcentrum.

Soms kiest de familie voor een combinatie en blijft de overledene de eerste dagen thuis om de laatste dag of dagen naar het uitvaartcentrum te gaan. Soms kiest men hiervoor om langzaam te wennen aan het afscheid, of om te voorkomen dat mensen die men niet goed kent allemaal thuis op bezoek komen, deze worden dan uitgenodigd in het uitvaartcentrum afscheid te nemen.

Bij het opbaren thuis kan een kamer gereed gemaakt worden als rouwkamer, maar er kan ook gekozen worden om gewoon in de woonkamer, of waar dan ook de kist neer te zetten.

Bij kinderen is het vrijwel altijd hun eigen kamertje en bij baby's de babykamer. Dat is voor de andere kinderen die op bezoek komen ook vertrouwd. Het overleden kindje wordt in eigen bed of wieg opgebaard met bijvoorbeeld het lievelingsdekbed van een voetbalclub of een geliefd stripfiguur. Andere kinderen kunnen in en uit lopen en tekeningen of knuffels op het bed leggen.

Volwassenen kunnen niet altijd op een eigen slaapkamer opgebaard worden. De logeerkamer wordt in orde gemaakt een kantoor, serre of soms zelf de garage. Een enkele keer krijgt de overledene een plekje in de huiskamer. Er zijn schermen beschikbaar om de ruimte in orde te maken. In de huiskamer worden de schermen gebruikt omdat niet iedereen het prettig vindt om meteen met een overledene geconfronteerd te worden sommige mensen willen wel een condoleancebezoek brengen maar liever de overledene niet zien. Ook dit moet gerespecteerd worden.

Om de overledene koel te houden wordt veelal een bedkoeler gebruikt die wordt op het matras geplaatst. Er komt een laken op en daarop leggen we de overledene. Bij warm weer wordt een airconditioning gebruikt. Iemand van ons bedrijf controleert minstens een keer per dag of alles in orde is. Wanneer de familie twijfelt of alles nog goed gaat, mag vanzelfsprekend altijd gebeld worden en komt er zo snel mogelijk iemand van ons langs.

Er kan altijd nog beslist worden of een overledene alsnog overgebracht moet worden naar een uitvaartcentrum of eerder in de kist geplaatst moet worden dan gepland.

In een aantal verzorgingshuizen is het mogelijk dat de overledene op eigen kamer wordt opgebaard, of een speciaal kamer van het verzorginshuis zelf.

Rouwcentrum of mortuarium.

De overledene kan ook overgebracht worden naar een rouwcentrum of mortuarium, welke dat is bepaalt de familie. De sfeer en ook de bezoektijden zijn niet overal hetzelfde dus het is van belang om hiernaar te informeren of te gaan kijken.

Bij sommige rouwcentra zijn strikte bezoektijden waar niet van af geweken wordt. Ook worden soms extra kosten berekend wanneer men op bezoek komt buiten de officiƫle tijden.

Veel mortuaria, met name mortuaria die gekoppeld zijn aan verzorgingshuizen, beschikken slechts over een zeer klein opbaarruimte en nauwelijks of geen plek om even samen koffie te drinken. Ook de inrichting is zeer verschillend van zeer onpersoonlijk en kil tot een warme, vriendelijke sfeer.

Het rouwbezoek neemt een belangrijke plaats in het afscheid nemen, dus het is van belang om zorgvuldig na te gaan hoe de omstandigheden in het mortuarium zijn. 

Soms kun je beter een paar kilometer rijden omdat daar wel een rouwcentrum is dat een je wensen voldoet. Het is steeds vaker mogelijk een overledene op te baren in een rouwcentrum waarbij de overledene onbeperkt bezocht kan worden.

Hoe opbaren?
De overledene kan meteen in de kist opgebaard worden maar dat is niet strikt noodzakelijk. Ook in het uitvaartcentrum is het mogelijk om zonder kist op te baren. De overledene ligt dan op een baar, gewoon met kleren aan.

De familie kan ervoor kiezen om eerst zonder kist op te baren en bijvoorbeeld de laatste dag of dagen in de kist. Dan kan iedereen wennen aan het feit dat er echt afscheid genomen moet worden.

Bij thuis opbaring wordt er meestal voor gekozen om op bed op te baren en wordt de overledene de dag voor de uitvaart in de kist gelegd.

Om koel te blijven krijgt de overledene een bedkoeling. Bij erg warm weer wordt ook vaak nog een airco geplaatst.
Verzorging 
Wanneer iemand is overleden, wordt hij of zij voor de laatste keer verzorgd.

De meeste mensen die sterven zijn schoon en daarom is de laatste verzorging meer een ritueel dan een
noodzakelijke wasbeurt.
Bovendien vormt het lichaam van nature een soort beschermlaagje dat er juist door het
flink te wassen weer af zou gaan.
Daarom wordt een overlede licht gewassen en krijgt hij of zij schone kleren aan.

Wanneer een overledene niet schoon is, bijvoorbeeld omdat hij of zij een ongeluk heeft gehad,
onder het bloed zit of urine of ontlasting heeft laten lopen dan is een goede wasbeurt natuurlijk wel belangrijk.

De verzorging kan thuis gebeuren of in de verzorgingsruimte van het uitvaartcentrum.

De familie kan de verzorging zelf doen, in samenwerking met een van ons of het helemaal aan ons overlaten,
dit is altijd afhankelijk van wat de familie wenst.

Kleding

De familie kiest de kleren die de overledene aankrijgt. Advies is om kleren mee te geven waar de overledene zich altijd prettig in voelde. Als opa altijd een hekel had aan dat stijve, nette pak waarom zou je hem daar dan na zijn dood nog mee plagen?

Bovendien is het voor kinderen die op rouwbezoek komen veel fijner als de overledene zoveel mogelijk kunnen zien als de persoon die ze gekend hebben.

Dus als papa altijd sportieve kleren aan had, dan kan hij het beste ook in sportieve kleren worden opgebaard, soms is zelfs een pyjama te verkiezen boven het nette pak.

Als de kleinkinderen van opa, vanwege zijn ziekbed, hem al maanden alleen maar in pyjama gezien hebben, dan kan het voor hen raar overkomen als opa ineens weer kleren aan heeft.

Het is het mooiste als er kleding met lange mouwen aan wordt gedaan. Iemand die overleden is kan namelijk blauwe plekken op de armen hebben. Schoenen worden meestal niet aangedaan, wel sokken.

Dames hebben vaak panty's aan hoewel begraafplaatsen liever niet zien dat mensen synthetische stoffen aanhebben die het milieu belasten. 

Wie doet de verzorging?

Wie de laatste verzorging doet, is een besluit van de nabestaanden, er zijn vele varianten mogelijk.

- De familie doet de verzorging helemaal zelf.

- De familie doet de verzorging zelf maar vraagt aan de begeleider om er bij te blijven en zo nodig aanwijzingen te geven.

- Familieleden doen de verzorging samen met de begeleider.

- De begeleider doet de verzorging in aanwezigheid van familieleden.

- Bij de verzorging is niemand van de familie aanwezig.

In al deze varianten is het zowel mogelijk om de verzorging thuis te doen of in het uitvaartcentrum.

Wat moet er gebeuren?

De kleren of het nachtgoed van de overledene worden uitgedaan en teruggegeven aan de familie.
De overledene wordt gewassen.

Naar wens van de familie gebeurt dit met zijn of haar eigen vertrouwde zeep, washandje en handdoek of met materialen van de verzorgende. Wanneer de overledene een pacemaker heeft en een crematie voorzien is, moet de pacemaker weggehaald worden.  Dit doet de verzorger.

De kleren worden aangedaan. Naar wens van de familie krijgt de overledene sieraden en horloge om, de bril op en worden eventuele belangrijke attributen toegevoegd (een wandelstok, foto, voetbal, knuffeldieren) De haren worden in orde gemaakt. Soms beperkt het zich tot kammen, met name bij dames vergt het kapsel meer tijd en aandacht.

Met behulp van (informatie van) de familie wordt geprobeerd het kapsel zoveel mogelijk in de staat te brengen zoals men de overledene kende. De scheiding aan de juiste kant, netjes of juist een beetje speels, glad of krullen. Een foto kan daarbij zeer behulpzaam zijn.

Wanneer iemand een gebit heeft, wordt dit zo snel mogelijk weer ingebracht in de mond. Juist bij de mond is het van belang dat die in orde is. Soms moeten er wat hulpmiddelen gebruikt worden om te zorgen dat de mond van de overledene er weer vertrouwd uitziet.

Dat kan bijvoorbeeld een kinsteun zijn zodat de mond dicht blijft.