Veel mensen hebben er behoefte aan later een plek te kunnen bezoeken en kiezen voor begraven, maar ook bij crematie is er de mogelijkheid om een plek te creeeren, als de urnenmuur (columbarium) of een urnengraf, ook kan de urn thuis een plek krijgen. Anderen vinden het zelfs prettig dat zo'n plek er niet is. Ze hebben er geen behoefte aan of er zijn geen nabestaanden die het kunnen bijhouden of bezoeken. 

Bij een begrafenis vindt er op de begraafplaats meestal nog een korte plechtigheid plaats met (een deel van) de aanwezigen. Op veel plaatsen is speciaal daarvoor een soort overkapping gemaakt.. Na de plechtigheid neemt men daar afscheid door een laatste maal langs de kist te lopen. De familie neemt meestal als laatste, in alle privacy, afscheid.Belangrijk om te besluiten is wat er met de kist gebeurt, emotioneel gezien is het een groot verschil of de kist achter blijft onder de overkapping of boven het graf, of dat de nabestaanden de kist laten zakken in het graf, zeker wanneer er kinderen bij zijn, is het aan te bevelen de kist in het graf te laten plaatsen. 

Kinderen kunnen de gedachtesprong vaak niet maken van de kist die blijft staan en later de grond in gaat. Wanneer ze er niet bij zijn geweest, hebben ze vaak het idee dat de kist gewoon boven de grond blijft staan. Dat is hun logica.

Datzelfde geldt voor afscheid in het crematorium. Ook dan kunnen ze het idee hebben dat de kist voortaan in de aula blijft staan. Het moet hen goed uitgelegd worden. Eventueel ga je tijdens het condoleren of tijdens de koffie even met de kinderen terug om te laten zien dat de kist niet meer in de aula staat. Bespreek dit met Jan of Anja.

De kist gaat na de dienst meteen naar de ovenruimte en wordt de oven ingevoerd. Dit in tegenstelling tot wat veel mensen denken. Na ongeveer anderhalf uur is het verbrandingsproces voorbij en wordt de as uit de oven gehaald de as gaat dan in een bewaarbus en moet wettelijk een maand in het crematorium blijven. Daarna mag je als nabestaande beschikken over de as.

De familie heeft echter een half jaar de tijd om te besluiten wat er met de as gaat gebeuren. Wanneer de nabestaanden na een half jaar nog niet tot een besluit gekomen zijn, wordt de as in de algemene nis bewaard, deze plek wordt dan gehuurd en is niet voor publiek toegankelijk.